Voor oma.
Voor oma.
En dan kijk ik op naar boven,
de sterren flikkeren in de donkere nacht.
Is er iemand nog daarboven, iemand die er op me wacht?
Dan denk ik toch weer even,
aan iemand om wie ik zoveel gaf.
Wie ik nooit en nimmer zal vergeten,
omdat zij altijd mijn pijn heeft verzacht.
De kracht om te blijven vechten,
die jij altijd heb gehad.
Dat vuur dat nooit zal doven,
vanwege pure wilskracht.
Wij bezaten de kracht om te hopen,
dat niet de doorslag gaf.
De kracht om je te laten varen,
midden in de nacht. Dan kan ik weer geloven,
dat er iemand voor me is.
Die nooit de moed laat zakken,
als er weer iets mis is.
Op wie ik hier kan rekenen,
op wie ik hier kan bouwen,
want ik zal altijd van je houden.
Er zijn nog geen reacties.