Koeien
Koeien
Weiden en vlakten
Groen als in de ochtendzon
En geel bij het zakken van de maan
Zomaar en ineens ontbreekt er iets
Boe!
Belicht door de lenteglorie
Spitst zij haar oren
Verheugd door geur van douw
Snuift zij
En glijd langzaam naar haar stekkie
Even afwachten
Maar uiteindelijk is het vertrouwd
En ze gaat liggen.
Er zijn nog geen reacties.