Als dat kan

ik kan het gewoon niet meer aan
het is te veel
ik heb alles te hard onderschat
gehoopt te kunnen steunen op mensen
en dat kan niet
ik heb alleen mezelf
hoe meer ik hulp zoek,
hoe erger dat gevoel wordt
dat ik gewoon had moeten opgeven
toen het nog kon
want dat het niet goed gaat komen met mij
ik weet dat ik dat niet mag denken
want dat dat niet waar is
maar ik heb echt dringen een psy
nodig waarmee ik wel kan praten
en dat gaat de eerste maanden niet lukken
ik heb veel te veel vragen
waarop niemand me kan antwoorden
ik kan het niet meer aan
ik zie mijn oude patronen terugkeren
opnieuw bijna gehuild tijdens de les,
opnieuw van super goed naar gebroken
ik heb heel veel zin om gewoon de moed op te geven
nu begrijp ik echt Delphine
hoe zij dat heeft kunnen doen met een glimlach
het is de moeite niet waard om
te blijven vechten in een eenzame oorlog
er blijven te veel dingen in mijn hoofd
dingen die ik niet kan vergeten,
hoofdstukken die ik nog steeds niet kan afsluiten
help me, als dat kan

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen