Zetsubou no Hate, ka...?

Een verleden dat ik niet kan vegeten
Een toekomst die ik niet kan bereiken
Een heden dat ik niet kan verdragen
Een liefde die niet kan bloeien

Morgen is
Hetzelfde als vandaag
Is anders dan gisteren
Maar dan anders


Op een bankje
Eenzaam in het park
Slijt ik de uren van de middag
Tot plots
Door menig ogen ongezien
Een engel neerdaalt voor mijn ogen

In mijn dromen
Zie ik hem dagelijks
In mijn gedachten
Vult hij mijn ziel

Geloven
Kon ik mijn ogen niet
Deed ik alleen dat ene moment
Toen hij langzaam op me afstapte
Zonder een gesproken woord
Maar zijn lach sprak boekdelen

En zijn kus
Zelfs nog meer...

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen