Morgen is onzichtbaar
Morgen is onzichtbaar
De wens die ik zelf heb laten groeien
Zal bloeien als een mooie bloem
Als mijn droom niet uit kan komen en ik opgeef
Laat dan alstjeblieft een enkel zaad de grond in
Op dit moment wil ik slechts slapen in een onzichtbare wind
Stil en rustig, gehuld in vleugels
Laten we zoeken naar de stukken van het lot dat mij werd toevertrouwd
Een enkele veer, vallend als een bloemblad...
Als door een mirakel
Kwam ik tot deze plaats
Iemand, zeg me alstjeblieft dat ik niet alleen ben
Voordat de vorm van mijn droom verdwijnt
Deze ogen reflecteren
De stukken van het verdriet dat ik heb verzameld
De eeuwigheid is zo eenzaam en eindeloos
Dat iemand ernaar zou verlangen
Ik wil dat er iemand van me houdt en dat iemand bij mijn zijde is
Maar ik kan morgen niet zien...
Er zijn nog geen reacties.