Sandy

"Het gaat regenen", had de weerman gezegd
Met nog wat wind en wat vloed erbij
Al wat hij voorspelde klonk vreselijk slecht
Maar wij dachten: Ach, het waait wel voorbij

We kochten wat voedsel, wat water en zand
En al wilden ze dat we weg zouden gaan
Wij dachten: ach, er is niets aan de hand
Die vluchtende mensen, die stellen zich aan

De sluitende metro's en al dat gevlucht
Sloten ons echter al snel in het nauw
De wereld werd donkerder, net als de lucht
We wisten dat het spoedig regenen zou

Maar toen trok de wind de oceaan op het land
Vallende bomen werd het standaard geluid
Een deel van de stad stond in hevige brand
En zomaar waren de lichten uit...

Geen verbinding of water, en blind
In ons eigen huis opgesloten
Water stroomde binnen, een nieuwsgierig kind
Boven zitten met alleen huisgenoten

Maar we hadden truien en we hadden een gitaar
Genoeg drinkwater en lekkers te eten
We zaten in een kring en lachten met elkaar
En waren de storm toen meteen al vergeten

De natuur is heel machtig, vooral dit seizoen
De hele stad lag plat dankzij Sandy, de orkaan
Maar hoe veel lichten ze ook uit kan doen
Blijdschap, gezelligheid, daar komt ze niet aan.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen