Onzichtbaar
Onzichtbaar
Ik ben lucht,
Voor mijn klas.
In een hoekje getrapt,
En vergeten.
Ik ben niks,
Ik ben niemand.
En nergens toe in staat,
Dan te janken in mijn slaap.
Zie mij, Kijk maar goed.
Van voor en achter,
Ik lig nu in de grond.
Maar daaronder,
Koud en kil.
Want ik ben de lucht,
Die ik adem niet waard.
Reageer (2)
Hoor ik wel vaker over mijn gedichten:$
1 decennium geledenThnks, ben er ook best blij mee^^
Wow, best schokkend. Ik vind het heel mooi gedaan hoe je je eerste zin 'ik ben lucht' aan het einde weer op neemt bij 'ik ben de lucht/ die ik adem niet waard'.
1 decennium geleden