Stil maar

als jij eens ongelukkig was
en trillend van verdriet
je handen in je ogen drukkend
snikte, snikte, snikte

als jij eens ongelukkig was
wegkwijnend in een hoekje
todat je niet meer kon
hijgde, hijgde, hijgde

als jij eens ongelukkig was
bang, verdrietig en alleen
met hevig schokkende ledematen
huilde, huilde, huilde

als jij eens ongelukkig was
dan sloeg ik mijn armen om je heen
je hoofd tegen mijn schouder
je adem in mijn nek
ik zou je vasthouden en zeggen
stil maar
stil maar, ik ben hier
en jij zou
huilen, huilen, huilen
tot de allerlaatste traan
je zou me aankijken en zeggen
laat me nooit meer gaan