Uitwisseling
Uitwisseling
Adem, zucht.
En toen keek je me weer aan.
"Zeg iets!" vroeg je bijna wanhopig.
"Ik ga je missen, verdomme je gaat al zo snel weg." zei ik.
Meer kon ik niet uitbrengen, alles wat uit me kwam ging over je vertrek.
En nu?
Nu ben je weg.
Ver weg, naar een ander land waar het leven vast leuker is.
En ik zal hier zitten, een heel jaar lang.
365 dagen lang verdrinken in de pijn, het gemis.
Dagen, weken, maanden lang denken waarom ik toch zo aan jou denk.
En me afvragen of het je wel iets doet, je vertrek.
Of ik nog in je opkom, ook al is het maar af en toe, voor één seconde.
Schat, zullen wij terug van nul kunnen beginnen na 365 dagen op wodka en onenightstands geleefd te hebben?
Er zijn nog geen reacties.