Ontzichtbaar

Verlaten op het strand, liggend in het zand.
Niemand die me ziet,
Dat doet me pijn en verdriet.
Ik kan schreeuwen wat ik wil,
Zonder dat iemand me ook zal horen.
Het heeft geen zin wat ik ook doe,
Van dit stomme gedoe word ik alleen maar moe.
Nooit meer zal ik hieruit komen, ik blijf hier maar altijd liggen.
Dat heb ik mezelf vernomen.
Aandachtig luister ik naar het geruis van de zee,
Hopelijk neemt die me mee.
Ik verlang naar een goeie vriend,
Maar die zal ik wel nooit krijgen,
Ik vind niet dat ik dit heb verdiend.
M'n hele leven lang, zal ik ontzichtbaar blijven,
M'n enige passie, is schrijven.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen