Terugkeer naar de zee
Terugkeer naar de zee
De laatste bladzijde van een sprookje
Is herschreven tot een tragedie
Ik verlies zelfs het zicht op
De ene persoon waar ik in geloofde
Liefde en dromen zijn
Als een zandkasteel
Ze zijn fragiel en kruimelen weg
Zelfs als je het niet wil
Maar zelfs nu kan ik
De melodie die je zong niet vergeten
Als hij echo't in mijn hart denk ik altijd
Dat de dagen van vroeger weer terug kunnen komen
Ze kunnen zeker, zeker terugkeren.
Ik schud de kettingen af die op me gelegd waren,
En de twee werelden
Worden één in de blauwe zee
Absoluut!
"Alleen liefde kan alles overheersen
Het kan zelfs de toekomst veranderen geschreven in de sterren."
Die laffe leugens zouden moeten verdwijnen, net als het heden...
In de sprankelende Moederzee
Was ik geboren in een tedere liefde
Er is een droom waar zeven levens naar staren
Daarom kwam ik naar deze plek
Ik kan niet meer tgen mezelf liegen
Want ik heb iemand te beschermen
En een wereld te beschermen
Beslist!
Iemand te betwijfelen zonder bewijs is zwakte
Ik wil geloven in een liefde zonder vorm
Totdat ik liefde in mijn handen kan voelen...
Op de morgen waar ik wakker word op een bed van rimpelingen
Eindigde alles, en alles begon
Hoop geleidt me, omhult me in een warm licht
En ik keer terug naar de zee
Zie, de bel van blijheid ringt
Als de zeven zeeën schitteren
Wil ik het mirakel van de liefde delen
Alleen met jou, degene waar ik van hou
En dan kus je me zacht, toch?
Er zijn nog geen reacties.