Zo voel ik me

De zon gaat onder de maan komt op.
Dromend over de vrienden die ik heb.
Ik ben de maan en zij zijn de zon.
Ik zo somber, zij zo blij.
Was ik ook maar een zonnetje, maar dat ben ik niet.
Ik ben dik, lelijk en ook niet leuk.
Overdag ben ik alleen maar als het donker wordt dan worden de zonnetjes sterren en maken ze me blij.
Die sterren ben ik dankbaar, maar wanneer het weer ochtend wordt verdwijn ik weer en ben ik weer alleen.
S'avondsals ik weer verschijn staan mijn vrienden weer paraat om me weer blij te maken.
Ik zeg wel steeds dat ik een zonnetje wil zijn maar eigenlijk wil ik dat ook niet, want ik ben even belangrijk dan de zonnetjes want als ik zou verdwijnen zou er geen nacht meer zijn en dat is zonde.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen