Gedichtenwedstrijd - 2e opdracht - Schaduwen

Gedichtenwedstrijd - 2e opdracht - Schaduwen

De vage contouren, trekken
langzaam met der tijd op.
Ze worden scherper en groter, tot
de middagzon stuit op de top.

's Nachts worden ze opgeslokt,
door de donkere, schijnende maan.
En met de dag en dauw, met dageraad,
vormen ze zich opnieuw, o zo bekwaam.

Ze vormen weer, die o zo,
die zeer bekende contouren.
Ze vormen en weerspiegelen,
de lichaamsvouwen- en voeren.

Ze zijn verradelijk,
ze komen niet overal.
Alleen waar schijnen en schut,
de mens omringen zal.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen