Niemand

Regen tikte tegen de ruiten
Ze staarde naar de bomen
Niemand was buiten
Niemand stoorde haar dromen

Een traan viel op de grond
Ze zat daar maar
Niemand die haar belangrijk vond
Niemand stond achter haar

Bloed dat de ramen vervuilde
Ze was waar ze wilde zijn
Niemand zorgde meer dat ze huilde
Niemand deed haar meer pijn

Ze was veilig naar de hemel gevlogen

Reageer (3)

  • Niallerslove

    Wat een prachtig gedicht is dit <3

    7 jaar geleden
  • Papiliones

    Heel erg mooi!

    7 jaar geleden
  • Befree

    Wauw wat een super mooi gedicht zeg.ik zou haast medelijden krijgen

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen