Een lach

Zijn hemelsblauwe ogen.
Zijn goddelijke lach.
Het zou eigenlijk niet mogen.
Dat ik hem zag.

Ik vergeet alles om me heen.
Als ik hem weer zie.
Hij heeft mijn hart te leen.
Helaas weet hij dat niet.

Maar zijn hemelsblauwe ogen.
Zijn steeds op mij gericht.
En als de mijne me niet bedrogen.
Stond er een lach op z’n gezicht.

Reageer (1)

  • 1iemand

    Ik ken het gevoel, maar dan met donkerdonkerbruine ogen...

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen