Cry.

Was alles nou een leugen? Hoe je met me omging. Was dat allemaal om me te krijgen? Om weer het zoveelste meisje te krijgen. Hoe kon je me dit aandoen. Ik dacht dat we iets speciaals hadden. Ik dacht dat je om me gaf. Blijkbaar heb ik teveel gedacht en niet geluisterd. Ik wou alleen iemand die me begreep. Die me niet in de steek laat of me gebruikt. Ik voelde me speciaal bij jou, net als bij hem. Bij die andere jongen, waar ik doodsbang voor was geworden. Ik weet nog hoe ik naar huis rende, voor mijn leven. Hoe ik huilend binnen zat, zo bang was ik. Ik dacht echt dat jij te vertrouwen was. Dat we een band hadden. Omdat we elkaar al zo lang kende. Was dan alles gelogen? Ook het feit dat je op me verliefd was geweest? was dat alleen om me verliefd te maken? Het enige wat ik hier aan over houd zijn tranen. Alles zit tegen in deze klote tijd. Iedereen laat mij vallen. Iedereen heeft iemand anders om op te steunen. Niemand begrijpt hoe ik me voel. Niemand geeft echt om me. Is het zoveel gevraagd om gewoon eens echte liefde en echte vriendschap te hebben?

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen