Mijn herinnering

ik stel niks voor,dat heb ik wel door.
ik doe toch iedereen pijn,dat vind toch niemand fijn?
mijn moed is weg,iedereen heeft wel pech.
jouw troostende woorden helpen niet meer,ook al blijf je ze herhalen keer op keer.
je zegt dat je weet hoe ik me voel,
mijn vijanden bereiken hun doel.
sebiet,straks ooit besta ik niet meer.ik kijk voor mij uit zacht en teer.
ik sluit mijn ogen en zie een witte licht,en toen verdween je uit mijn zicht.Ik hoorde nog wat gepiep en toen jou,toen je om hulp riep.Het witte licht kwam dichterbij, mijn laatste herinnering dat ben jij.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen