Soms...

Waar de één zit aan de waterkant, te kijken naar de waterstand.
De golven die naderbij komen, of misschien even wegdromen.

Ben ik het die in het water springt, op naar de bodem, als een hulpeloos kind.

Problemen heeft ieder mens, dat ze voorbij gaan is een hartenwens.
Maar de last op de schouders zal zich blijven dragen.
Daar waar de negatieve blijven, en de positieve vervagen.

Daar waar de één van het balkon kijkt, genietend van het uitzicht.
Of kijkend naar kinderen die spelen in het gras.

Ben ik het, die wenst dat het kijken verleden was.

Ik heb het niet slecht, of ben uit gekotst.
Het is alleen gedaan, gedaan met de trots.

Ik kan niet zijn wat iemand verlangt, ik ben niet degene die zijn hart verwarmd.

Fouten heb ik gemaakt, genoeg voor het leven.
Dingen veranderen kan ik wel vergeten.

Maar waar anderen omhoog zouden zwemmen.
Ben ik het, die verdrinkt.

Laat mij mijn gang nou maar gaan, soms kan je het gewoon niet meer aan.
Misschien zal ik wel verdrinken, maar laat dan geen sobere stem meer klinken.

Het maakt niet uit wat er komen gaat.
Voor sommige mensen, is het toch te laat.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen