Don't you heared me scream

Mijn leven was zwaar, zwaar als lood
Vandaar schrijf ik nu uit de dood
Ik heb ervoor gekozen iets niet meer in te ademen; Lucht
En ben van het leven gevlucht
Mijn leven was niet ideaal
Hoe ik dat weet? Nou… Ik vertel wel mijn verhaal
Alles ging perfect
Ik kreeg alles en had voor veel mensen respect
De normale jeugd die ik had
Was iets wat ik niet vergat
Ik wist dat ik het goed had, heel goed
Ik had lieve ouders, vrienden en het leven had een prachtige gloed
Ik wou mensen blij maken dat was echt mijn doel
Maar ik kan nu niks meer veranderen aan hun gevoel
Toen alles te mooi was om waar te zijn
Begon de pijn
Liefde was geen liefde meer
Dat beïnvloedde zwaar de sfeer
Er was Ruzie en verdriet
Maar beter werd het niet
En terwijl ik naar troost snak
Werd ik een wrak
Tranen vloeide langs gezichten
Maar niemand bleek te zien wat ze aanrichtten
Vernedering , Dat kon er ook nog eens bij
Ik ben niet blij, maar het is nu allemaal voorbij
Ik schreeuwde, Kei en Keihard
Maar blijkbaar had NIEMAND een hart
Ik haatte iedereen en mezelf ook
Het leek wel of ik de goede dingen ontdook
Drank…. Wat is daar nou zo erg aan?
Dacht ik.. totdat er mensen begonnen te slaan
Ik word emotioneel als ik dit typ
Zeker als ik me erin verdiep
Er was toen geen ontsnappen aan, of toch wel?
Ik dacht alleen maar… Hopelijk ga ik niet naar de hel
Ja ik geloofde in god
Maar blijkbaar was dit mijn lot
Mijn tranen rollen over mijn gezicht, de hele tijd
Gelukkig heb ik mij van het leven bevrijd