Gebroken...

Ik ben een meid,
en heb heel veel spijt.
Ik ben je kwijt,
en dat is een feit.
Ik wil afscheid,
maar niet voor altijd.
Ik denk aan vroeger,
toen had ik een geweldige tijd...




Ik doe vrolijk maar ben het eigenlijk niet.
Ik glimlach maar ga kapot van binnen.
Hopen dat niemand mijn verdriet ziet.
Ik zeg tegen iedereen dat het goed gaat.
Maar het gaat heel slecht.
Vrienden vragen of ik met ze mee willen.
Ik wil niet maar zeg toch ja.
Bang dat ze me stom,saai,dom vinden.
Ik doe me stoer voor.
Maar diep van binnen ben ik een onzeker meisje.
Ik moet me niet zo gedragen, want echte vrienden accepteren me wel...
Denk ik...




Ps. zo voel ik me nu

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen