N en C

Ik ken twee meisjes en zij hebben heel veel pijn,
ze kunnen bijna niks eten en toch vinden ze dat om de een of andere reden fijn.
de een heeft veel verdriet in haar leven,
en de ander wensde elke dag dat haar ouders bij haar waren gebleven.
Ik ken hun maar niet echt,
ik zie hoe moeilijk ze het hebben en hoe ze vecht.
Maar of ik wat voor hun kan doen dat is de vraag,
hoe zou het gaan met hun vandaag.
Ze veranderen keer op keer, en als je in hun ogen kijkt,
dan zie je hun leven doet hun zeer.
de een heeft veel mensen door haar ziekte verloren,
de ander denkt vaak: was ik maar nooit geboren
Er zijn zoveel mensen die hun pijn en verdriet niet kennen,
en al die pijnlijke gedachtes blijven maar door hun hoofd heen en weer rennen.
Ze zijn eenzaam en sterk tegelijkertijd,
en elke keer als weer proberen sterk te zijn lijkt het wel of ze meer pijn krijgt
als je alle ellende met elkaar vergelijkt.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen