The End

Zoute tranen
Gevuld met verdriet
Die zich naar beneden banen
Maar ze zien het niet

Regen valt op haar neer
Maakt haar o zo nat
Maar het deert haar niet meer
Niks doet dat

Ze zakt neer op de grond
Neer in de regen
Een schreeuw komt uit haar mond
Alles zit zo tegen

Ze hoort nog de woorden
Nog de kreten
Die haar vanbinnen vermoorden
Die ze niet kan vergeten

Al die jaren lang
Elke dag weer
Maakten ze haar bang
Duwde ze haar neer

Ze staat op
Loopt naar de rivier
Haar verdriet op zijn top
Gebeuren gaat het hier

Ze laat zich vallen
Met haar ogen dicht
Met haar donkere wallen
En een glimlach op haar gezicht

Reageer (3)

  • paperweight

    Wauuw, zo mooi!

    1 decennium geleden
  • Thread

    Ik weet dat het meer is dan alleen een paar woorden geschreven zwart op wit en als je me nodig hebt, zal ik er voor je zijn! <3


    Sterre, wat kan jij allemachtig mooi dichten.

    1 decennium geleden
  • Celin

    Mooi!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen