I'm Broken.

I'm Broken

Alleen een woord, gedachte, tekst.
Alles doet me er aan denken.
Tranen komen op in mijn ogen.
Niemand merkt iets.
Ik slik een keer.
Maar het woord word weer herhaald.
'Zelfmoord, zelfmoord, zelfmoord.'
Tranen stromen nu langs mijn wangen.
Ik wou niet huilen.
Maar ik moest wel.
Vriendinnen slaan een arm om me heen en kijken me bemoedigend toe.
'Het komt goed.' fluisteren ze.
Maar ik weet dat het niet goed komt.
Net was een poosje dat gevoel weg.
En nu, nu is het er weer.
Ik kan er gewoon niks aan doen.
Het achtervolgt me, ik weet het zeker!
Gedachten spoken door mijn hoofd.
Gaat het dan nu toch echt gebeuren?