What i feel...

Ik wil het achterlaten...
Nooit meer eraan denken...
Het was een klein ding maar voor mij was het vreselijk
Als ik even alleen ben denk ik er weer aan..
Als iemand een opmerking erover maakt.. Denk ik de komende uren er nog steeds aan...
Dat zo iets kleins zo ingrijpend kan zijn...
Ik wil in tranen uitbarsten
Het uitschreeuwen ...
Het gevoel krijgen dat ik me aanstel..
Dat ik van een vlieg een olifant maak...
Maar voor mij voelt het zo
Ik zie de beelden weer voor me...
'zo erg was het niet' denk ik bij mezelf als ik huil of me ongelukkig voel...
Maar het knaagt...


Zou ik het ooit kunnen vergeten en verder gaan...?

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen