The Pain Of Love

"Ik hou van je"
zijn de woorden die je bedoelde
toen je lippen steeds dichter bij die van mij kwamen
ik voelde me verward
hoe kon ik dit doen?
Ik voelde jouw lippen op die van mij
bang om terug te zoenen
dit kon ik de mensen om mij heen niet aandoen
jouw lippen
zo zachtjes op de mijne
vragend
kleine kusjes op mijn kaak
en dan jouw lippen weer op die van mij
een plotselinge beslissing
mijn lippen die die van jou strelen
zachte kusjes op jouw kaak
onze tongen samen
het besef van tijd vloog weg
en het besef van verraad steeds sterker
toch voelde ik me bevrijd
De spanning uit mijn lichaam vloeide weg
onze lichamen
bijna wanhopig tegen elkaar geklemd
tot het 11 uur was
terug naar de tent
mijn lichaam
vol adrenaline
en dan proberen normaal te doen bij je ouders
terwijl degene die dit gevoel veroorzaakt naast je zit
e-mail uitwisselen
toen naar bed
stil tijdens het poetsen van onze tanden
toen een wanhopige laatste zoen
wetend dat je de volgende dag zou vertrekken
wetend dat dit de laatste kus was
dat ik jou lippen nooit meer zal aanraken
maar toch met een fijn gevoel gaan slapen
de volgende dag
nog een paar foto's gemaakt van ons samen
een afscheidsknuffel
onze armen verdrietig om elkaar heengeklemd
wetend dat dit het laatste moment van onze liefde zal zijn
wetend dat dit nooit meer zal gebeuren
tranen die je ogen nog net niet verlaten
en dan moet je weg
onze armen die elkaar onwillig loslaten
een laatste knuffel
toch weer
dan moet je echt gaan
je stapt de auto in
we zwaaien
en toen was je verdwenen
onze liefde gezonken in de rivier waar we altijd zwommen
de hele dag voelde ik me rot
alleen jij was nog in mijn gedachten
ik haalde herinneringen op van ons twee
mijn lichaam was gespannen
ik zwom naar de overkant van de rivier om mijn gedachten te kunnen ordenen
daar liet ik mijn tranen gaan
ik kon het niet geloven
toen vermande ik mezelf
met jou in mijn gedachten
zette ik een glimlach op mijn gezicht
ik huilde niet meer
ookal voel ik nu, zeven maanden later, de pijn nog steeds
het heeft me sterk gemaakt
gemaakt wie ik nu ben
en ookal voel ik pijn als ik eraan denk
ik glimlach vanwege de goede herinneringen eraan
ik kan er niet niet aan denken
maar dat heb ik geaccepteerd
en nu laat ik het achter me
toch de pijn altijd met me meedragend
maar weten:
het is mijn lot
this is another pain of love
and this pain feels good

Reageer (2)

  • Malony

    Echt een heel mooi gedicht :)

    5 jaar geleden
  • ClickClack

    Mooi(H)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen