Gehuld in vleugels

De lucht hier ver vandaan
is verlicht

Ik probeer naar dat licht toe te vliegen
maar,

De koude regen doordrenkt mijn vleugels

En ik ben weer alleen...


Golvend als de rimpelingen op water

zijn de verre herrineringen in mijn hart

Nu wil ik alleen slapen in een doorzichtige wind

stil en rustig, gehuld in vleugels

Laten we zoeken naar de toekomst die mij toevertrouwd werd

Een zwerm veren, vallend als bloemblaadjes


Ooit zal ik zeker bereiken,

de plaats waar mijn eenzame hart genezing zal vinden

Die plek wordt gereflecteerd in mijn ogen, als ze opkijken naar de lucht

Ik heb de stukken van mijn verdriet verzameld

De eeuwigheid is zo eenzaam en eindeloos

Ik schijn er toch naar te verlangen...


Dromen zijn wonderen,
zelfs nu

Bloeien ze ergens, zweverig en geheim

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen