Pad der Eenzaamheid.

Met mijn behuilde ogen,
Bekijk ik het pad van eenzaamheid.
Ik voel de warme stralen over mijn wangen glijden,
En zet langzaam mijn eerste stap.
Ik zet de tweede stap,
En bedenk bij mijzelf dat het nooit meer zo wordt.
Voor de laatste keer kijk ik achterom.
Naar de wereld waarvan ik tot nu toe zo van heb gehouden.
Maar toen opende ik mijn ogen
En zag dingen die niemand anders zag.
Dan keer ik mijn hoofd weer om,
En loop het pad der eenzaamheid.
Voor eeuwig en altijd.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen