Hoe ik me voel kan ik je niet vertellen.
Hoe ik me voel kan ik je niet vertellen.
Hoe ik me voel kan ik je niet vertellen,
het is alsof duizenden bellen,
zeggen dat ik mezelf een vraag moet stellen.
Wat ik mezelf moet vragen,
waarom loop ik altijd zo te klagen,
misschien omdat ik zoveel pijn moet verdragen.
Ik wil het zo graag bij iemand kwijt,
met woorden niet met krijt,
en dan maar hopen dat hij me niks verwijd.
Nu ben ik alleen maar bang voor wat er gaat komen,
Het ligt niet verscholen achter bomen,
Ik voel dat de liefde van me word afgenomen.
Al mijn gedachtes zitten vast geknopen,
Het enige wat ik durf te doen is hopen,
Liefde valt immers niet te kopen.
Het lijkt alsof mijn leven geblokkeerd word door hekken,
en iedereen aan me blijft trekken,
ze blijven maar tegen me bekken.
Ik zal het moeten accepteren,
ik snap dat ze me niet gaan vereren,
maar waarom moest hij terug keren?
Er zijn nog geen reacties.