de muren van verdriet en pijn

Ik weet het niet, waar moet ik heen .
Ik ben gebroken , ik ben alleen .

Omringt door muren van angst en verdriet .
Denkend aan t verleden wat mij laatst verliet.

Ik ren zo hard ,wil weg van de pijn.
Op mijn blote voeten zoals het moet zijn.

Huilend met tranen zo zwart als de nacht.
Wacht ik op degene die lief naar me lacht.

Toch weet ik het niet , waar moet ik heen.
Ik ben gebroken en nog steeds alleen.

Tussen de muren van verdriet en pijn.
Wacht ik op de minuut die mijn laatste zal zijn.

Reageer (1)

  • Snapple

    Mooi gedicht

    6 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen