De Maan.

Kijkend naar de vonkelende sterren,
krijg ik een eenzaam gevoel.
Gewoon kijken naar de sterren,
dan weet je wat ik bedoel.

Altijd staan ze samen,
met een paar anderen eromheen.
Ja altijd staan ze samen,
Zie jij ze ooit alleen?

s'Ochtends kijk ik dan naar boven,
en dan zie ik daat de maan.
Ze staat dan alleen daarboven,
tewijl de sterren al zijn weggegaan.

Ik weet hoe de maan zich voelt,
Als ze daar in haar eentje staat.
Eenzaam is hoe ze zich dan voelt,
terwijl de laatste ster ook weggaat.

Dan staat ze daar maar alleen,
terwijl ze nog zwakjes schijnt.
Nog steeds voelt ze zich dan alleen,
terwijl ze weer langzaam verdwijnt.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen