Some thoughts.

Ik probeer telkens weer gedichten te schrijven,
gevoelens heb ik teveel,
problemen kom ik ook niet te kort.
Dan zou je denken, genoeg inspiratie.
Maar alles wat in mijn hoofd omgaat,
is niet op papier te zetten.
jammer? zonde? hmmm, ik weet het niet.
Ik wil andere mensen niet opschepen,
met mijn moeilijke gedachtes.
Ik denk dat ik bang ben,
bang dat mensen me niet snappen.
Daarom ben ik ook niet zo open,
niet tegen m'n vrienden, niet tegen m'n famillie.
Ook vind ik mijn problemen niet zo belangrijk,
vrienden zijn zoveel belangrijker voor mij.
Als het niet goed gaat met iemand om wie ik geef, voel ik die pijn ook.
Niet dat ik het erg vind dat ik die pijn ook voel,
zo begrijp ik mijn maatjes beter.
Ik kan er ook echt niet tegen als ik een van mijn maatjes pijn doe,
want dat doe ik nooit met opzet,
ik bedoel het nooit verkeerd.
Ik wil ze duidelijk maken,
dat ze er niet alleen voor staan.
Dat ze altijd bij mij kunnen komen als er iets is,
en natuurlijk ook als er niks aan de hand is.
Want dat ik natuurlijk ook gezellig.
Vriendschappen zijn niet altijd de makkelijkste dingen in het leven,
iedereen en alles veranderd,
zo ook vriendschappen.
Je kan ze proberen in stand te houden,
door mee te veranderen met elkaar.
Maar op een gegeven moment,
kan dat niet meer.
Spijtig, maarja, het leven is hard,
en ik probeer er in iedergeval het beste er van te maken,
maar dat kan niet zonder bepaalde personen
die ongelooflijk veel voor mij betekenen.

-bloodysugar-