Erbij horen

Je moet meegaan
Meegaan als in een achtbaan
Als in mode om erbij te horen

Meegaan in de stroming van het tiener zijn
Letten op je lijn
Een vriendje hebben
Je zit weldra verstrikt in de webben
De webben van het erbij horen

Maar wanneer je ervoor kiest tegen de stroming in te gaan
En een andere weg in te slaan
Moet je niet op de kritiek letten
Maar die even opzij zetten
Je eigen kansen grijpen
Beslissingen die andere toch nooit zullen begrijpen

Ze zullen je naroepen
En dan zal er bij jou uitfloepen :
“Ik wil mijn eigen leven runnen
Willen jullie me dat niet gunnen ?
Ik wil niet bij jullie clubje horen,
Dat heb ik mezelf gezworen.”

Wanneer je hier niet aan meedoet
Zal je leven veranderen voor goed
Daar zullen de andere wel voor zorgen
Maar onthoud ; alleen jij kan je eigen geluk waarborgen
Laat je door al die kritiek zeker niet beletten
Je eigen leven voort te zetten.

Reageer (2)

  • bollenhans1

    Dit is heel goed! En helemaal waar, respect voor jou

    1 decennium geleden
  • Inifinity

    Wow .., zo mooi!
    Ik kan nooit uitleggen hoe het voor mij voelt!
    Bedankt voor het maken van dit gedicht! (flower)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen