Jullie hebben het verpest.
jullie hebben het verpest.
Gisteren, morgen of vandaag.
Dat jullie niet naar me omkeken, voelde als een stomp in mn maag.
Een stomp van verdriet en een stomp van pijn.
Ik wilde niet meer dat het zo zou zijn.
Ik liet jullie zogenaamd 'stikken.'
Terwijl jullie degene waren die me lieten zitten.
Nu is het te laat, jullie hebben het verpest.
Dan voelen jullie je maar gestrest.
Ik heb jullie niet nodig, echt niet.
Het boeit me niet, ook al doe ik jullie verdriet.
Ik laat jullie gaan en volg mn eigen weg.
Ik laat jullie zitten, want jullie hebben nu echt pech.
waargebeurd. ;$
Er zijn nog geen reacties.