liefdesverdriet

Eenzaam en verlaten schrijf ik deze woorden op papier.
Ik wil je omhelzen, maar je bent niet hier.
Als ik terugkijk op ons verleden, voel ik me gelukkig voor het heden.
Ik zie een foto uit vroegere uren, zo verliefd en heel gelukkig, al mocht het niet voor eeuwig duren.

Nooit gedacht dat onze liefde stuk zou gaan.
Maar toch ben jij je eigen weg ingeslaan.
Echter 1 ding had ik niet bedacht, is dat mijn hart nog bij jou lag.
Ik leefde al jaren met een muur om mij heen, maar jij kwam daar doorheen.
Nu die muur dan eindelijk is afgebroken, blijkt ook mijn hart te zijn gebroken.

Hier zit ik dan, helemaal alleen zonder jouw aanwezigheid om me heen.
Misschien moet ik proberen je te vergeten, maar ik besef dat dat onmogelijk is, want elke dag weer voel ik dat vreselijke gemis.
Tranen in mijn ogen, tranen van verdriet, ik wist niet dat het zo pijn zou doen toen jij mij verliet.

Met mijn ogen open of dicht, iedere keer zie ik jouw gezicht.
Hoor nog steeds jouw stem en je lieve lach.
Je hebt me verlaten, maar voel de pijn nog elke dag.

Nu moet ik proberen door te gaan, maar ik kan het niet,daarvoor voel ik veel te veel verdriet.
In mijn hart alleen nog maar die vreselijke pijn, omdat ik zo graag weer met jou zou willen zijn.
Dat ik nog steeds van je hou is mij nu wel duidelijk, maar voor jou waarschijnlijk onbegrijpelijk.
Ik besef heel goed dat ik je veel verdriet heb gedaan, en daardoor zal ik misschien wel nooit meer naar jouw zijde staan.

Misschien ben ik je nu wel voor altijd kwijt, maar geloof me als ik zeg dat het me heel erg spijt.
Alleen met spijt kun je liefde helaas niet terugwinnen, daarom voel ik ook die extra pijn vanbinnen.
Je kreeg van mij niet de liefde zoals het hoort, maar ik weet nu zeker dat mijn hart alleen jou toebehoort.
Mijn liefde voor jou is nog steeds niet voorbij, al is er misschien geen hoop meer voor mij.

Graag zou ik mijn hart weer aan je willen geven en je willen laten zien hoeveel ik van je hou.
Of is het nu te laat, mijn berouw?
Jouw pijn doen is de grootste fout uit mijn leven, ik ril, ik voel me beven.
Alle nachten zijn zo koel en kil, nee dat is niet wat ik in de toekomst wil.
Dat ik me groot hou is alleen maar schijn, want een leven zonder jou zou voor mij het einde van mijn leven zijn.

Reageer (7)

  • donna2000

    Heel mooi geschreven!

    1 decennium geleden
  • OnePerspective

    moooi!!

    1 decennium geleden
  • joycexoxo

    zo MOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOI
    maar ik wil je vragen om ook mijn gedichten te lezen niemand leest ze zowat(huil)

    1 decennium geleden
  • flowerdust

    Dankjullie wel!! dit doet me erg goed !!

    1 decennium geleden
  • noraxxx

    oh!!!
    het is heeeeeeeeeel mooi
    veel strekte ermee.
    ik weet dat het een kut gevoel is.
    want ik heb het zelf ook al vaak zat gehad.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen