Lucht, zo vrij

Ik kijk door de tralies
verteert door verdriet
De tralies van het denken
mijn ziel gevangen
in gedachten

Maar, jij, jij van wie ik hou
Neem me mee
Naar verre landen
Witte stranden
Naar de hoogste bergen
Naar de diepste grotten

Neem me mee, naar jou wereld
een koninkrijk
Neem me mee naar het leven dat ik lijden wil

Laat me leven, niet gewoon bestaan

:$:$:$:$:$:$

Reageer (1)

  • Jinhte

    Ik drukte op ''willekeurig gedicht'', omdat veel mensen echt goed kunnen dichten zonder dat er naar omgekeken word. Zie hier het voorbeeld!

    Dit gedicht was de kleine moeite van op het knopje drukken zeker de moeite waard! (flower)(H)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen