Zonder hoop
Zonder hoop
Een donkere vloeistof omhuld mij.
Mij en mij alleen.
Alleen ben ik, niet wetend wat de volgende dag zal brengen,
Bang, bang voor wat er gaat komen.
Elke dag als een marteling in deze verschrikkelijke gevangenis van duisternis.
Niemand kent mij
Niemand weet dat ik besta.
Ben ik dan niemand?
Ben ik dan niet die persoon die hier zit voor een ander?
Nee, ik zit hier voor mezelf.
Omdat ik iemand wilde beschermen die ik lief had
Wat kreeg ik er voor terug?
Deze duistere kooi.
Ik sluit mijn ogen en zucht diep.
Waarom?
Waarom ik?
Ik doe mijn ogen weer open.
Daar staat hij
De man die mijn leven verpeste, de man aan wie ik alles had gegeven.
Maar alles was niks en niks was alles.
Daar zit ik dan opgesloten in mijn glazen kooi vol duisternis.
Niet te breken altijd donker.
Daar zit ik dan.
Alleen ziels alleen.
Maar ooit, ooit als ik hier uit ben
Kijk ik je recht aan en zeg:
'Jij was het niet waard.'
zonder je dan aan te kijken loop ik weg en verlaat je leven
Voor altijd!
Voor een goede vriend van mij die me ooit heeft laten stikken.
Er zijn nog geen reacties.