Verloren...

Zoveel vragen, die ik gewoon vragen wil...
Maar wanneer ik de kans krijg, ben ik gewoon stil...

Zoveel woorden die ik je gewoon moet vertellen...
Maar wanneer je daar bent lukt het me niet eens meer om ze te spellen...

Zoveel onzichtbare tranen op mijn gezicht...
Tranen door de pijn die jij hebt aangericht...

Alles wat ik niet horen wil, krijg ik van jou te horen...
Ik weet niet hoe ik verder moet, ik voel me zo hopeloos verloren...

Waar kan ik nu nog heen gaan...
Alsjeblieft, waarom moet deze pijn, wat heb ik jou ooit misdaan?

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen