Bereikte doelen die onmogelijk leken

1. Werken

   Deze was heel onverwacht voor mij. Ik had nog nooit een (vakantie)job of dergelijke gedaan, nooit een cv geschreven en nog nooit gesolliciteerd.
   Nadat ik door omstandigheden was gestopt met mijn studie, kreeg ik van mijn vader opeens de vacature voor de job die ik nu heb: laborant.
   Van de 20 kandidaten die hadden gesolliciteerd, werd ik gekozen en zo ben ik in mijn huidige werkplek terecht gekomen!
   
   En om er dan nog achter te komen dat dit voor mij een droomjob is en ik dit zeker voor de rest van mijn leven wil doen, maakte het alleen maar beter

2. Alleen wonen

   Als je me in januari 2021 had gevraagd of ik binnen enkele maanden een appartementje ging huren en alleen ging wonen, dan had ik je waarschijnlijk voor gek verklaard
   
   Maar voilà, wat voor mij echt zoveel stress en angst met zich mee bracht (ik kon niet koken, huishouden kon ik enkel de was, ik kende niets van verzekeringen en hoe je contracten moest regelen, ik wist niet wat je allemaal moest doen om überhaupt een huis of appartement de kiezen zoals prijs, locatie, afspraak, contracten tekenen, ...) lijkt me nu eigenlijk wel allemaal goed af te gaan!
   We zijn ondertussen een jaar verder en zowel het appartement als ik leven nog

3. Cosplayen

   Dit heb ik ook pas begin vorig jaar ontdekt dat het bestond, maar ik raakte er meteen verliefd op.
   Want hoewel ik nog een laaaaaaaaange weg te gaan heb, ik vind het fantastisch om kostuums in elkaar te knutselen (ik heb ook hierdoor pas een beetje leren naaien) en mij helemaal te veranderen in een personage. En als ik tijd heb om een CMV te maken, vind ik het helemaal geweldig!

4. Een con(ventie) bezoeken

   Pas nadat ik cosplay had ontdekt, ontdekte ik ook dat er dus evenementen zijn waar "nerds" heen kunnen gaan om hun interesses met elkaar te delen enzo.
   In november 2021 ben ik voor het eerst naar zo'n conventie gegaan (en meteen in cosplay, ticket was daarvoor goedkoper hehe).
   
   Over enkele weken ga ik er voor een tweede keer naar toe! (en in de toekomst waarschijnlijk meer )

5. Trein alleen nemen

   Oké, lach hier maar mee zo veel je wilt, maar dit was echt een spannende uitdaging die ik niet echt had gedacht te kunnen.
   
   Meestal als je iets leert, doe je dat eerst met iemand en daarna alleen. De laatste keer dat ik met een trein reisde voordat ik alleen de trein nam, was in 2011 en mijn ouders hadden alles geregeld. Ik herinnerde me dus niets van hoe je alles moest aanpakken enzo.
   
   Ik nam meteen alleen de trein.
   In cosplay.
   Naar een conventie.
   
   Drie nieuwe zaken op een dag, dat was vrij heftig... En de trein werd dan ook nog eens 2 keer omgeleid door werken en een storing!
   Ik weet nog dat ik bijna een hartaanval kreeg toen een dame vroeg of dat de trein naar Zaventem was (ik moest de andere kant op), maar toen bleek dat zij op de foute trein zat en niet ik. Oeffff...

6. Een reis plannen

   Wat een jaar was 2021 eigenlijk zeg...
   
   Met mijn beste vriendin heb ik een citytrip van 2 dagen geboekt, zonder hulp van onze ouders of anderen (hadden we allebei nog nooit gedaan). Oké, het was niet naar het buitenland (het was 2 daagjes Brugge) en het was niets indrukwekkends, maar toch had ik nooit gedacht dat ik dat zou kunnen en durven (ik heb uiteindelijk reserveringen/vervoer enzo gedaan)!

7. Hakama dragen

   Een hakama is een soort broek-rok die we in aikido gebruiken als onderdeel van ons kostuum. Dit is echter iets dat je pas vanaf een bepaalde graad mag dragen en ook enkel met de toestemming van de leraar.
   
   Enkele jaren geleden (toen ik nog op school zat) moesten we toekomstdoelen noteren, waar een hakama dragen er één van was. Het grootste deel van die doelen zijn grandioos de mist in gegaan (ik heb geen hoger diploma, geen "indrukwekkende" job, schrijven doe ik veel minder, boogschieten heb ik al lang niet meer gedaan en ik zie mezelf niet met kinderen leven...), dus dat was zo toch nog één doel dat ik in vervulling wou laten gaan.
   En voilà, na heel wat aarzelen en onzekerheid heb ik toch naar de aanmoedigingen van mijn mede-aikidoka's geluisterd en toestemming gevraagd aan mijn leraar, die hij dan ook heeft gegeven!
   
   Soms vloek ik er op (omdat ik blijf haken en val en zo van die zaken), maar ik draag het nog steeds met veel plezier en trots.

8. Lenzen

   Aan dit doel ben ik momenteel bezig, maar dat komt er wel door.
   
   Ik draag al sinds mijn 14de een bril, maar ik irriteer me nog altijd aan bepaalde zaken daaromtrent: in mijn ooghoeken is alles nog steeds wazig, als het regent wou je dat er ruitenwissers op stonden en als je te diep zucht in de winter wordt alles opeens mistig.
   Zonder bril rondlopen lukt mij niet, omdat ik voor het werk en onderweg altijd in de verte moet kunnen zien (welke tram/bus komt eraan, welk materiaal waar staat, mijn handelingen die ik op een afstand van meer dan 25 cm van mijn ogen moet zien of lezen, ... oh en drempels. Vooral de drempels.)
   
   En aangezien het voor cosplay soms handiger is om lenzen te dragen in plaats van zo'n bril, heb ik besloten om dat te gaan proberen!

9. Naar mezelf leren luisteren

   Hoewel dit vrij raar klinkt en ook nog niet altijd lukt, is dit wel een doel dat ik grotendeels nu bereikt heb.
   
   Ik heb eindelijk geleerd om signalen te herkennen bij mezelf dat het slechter met mij gaat, of signalen die aangeven dat ik aan mijn limiet begin te raken en dat ik een time-out moet nemen (in mijn geval is dit dan verlof nemen).
   Ook dat als mijn lichaam aangeeft dat iets niet meer gaat, dat ik dit niet verder forceer (zoals ik vroeger bijna altijd deed en nu soms nog).
   Vooral heb ik ook geleerd wat mijn grenzen zijn en dit ook aan te geven en, wat vooral het belangrijkste is en ik soms nog steeds vergeet, dat ik niet alleen ben. Dat er andere mensen zijn die mij willen helpen/ondersteunen als ik het niet meer aan kan.
   
   Dit klinkt vrij logisch, ik weet het, maar er is in mijn ogen een verschil tussen iets weten en iets beseffen. En volgens mij begin ik deze zaken eindelijk ook echt te beseffen, in plaats van enkel te weten

10. Positiviteit!

    Vraag me niet hoe, maar ik ben erin geslaagd om positiever in het leven te staan.
    Ik was de beste doemdenker en pessimist in mijn omgeving, maar dat heb ik nu (bijna) niet meer!
    Waarschijnlijk komt dit ook omdat ik nu mijn eigen plekje heb (waar ik alles op mijn eigen tempo kan doen en kan rusten), maar dit is wel een enorme vooruitgang waar ik een jaar geleden (toen ik nog in een bijna burn-out zat en bijna alles wou opgeven) nog niet op had durven hopen.
    
    Dus... yay me!

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen