Mabon.

Mabon is tegenwoordig bijna alleen nog maar bekend als ‘eerste dag van de herfst’ en wanneer iemand het woord ‘mabon’ zal uitspreken zullen waarschijnlijk weinig mensen weten wat het daadwerkelijk betekend. Het is heel zwart wit gezegd een eeuwenoud oogstfeest. Vroeg was het niets anders als een heidens/pagans ritueel waarin mensen de aarde /de natuur/het leven hun dankbaarheid toonden voor de binnengehaalde oogst, voor de prachtige voorgaande zomer en voor het voorbereiden op de donkere en koude korte dagen in de winter. Tegenwoordig is het heidendom/paganisme niet meer zo bekend en vaak zelfs een taboe. Pagans worden vaak bestempeld en gezien als wicca’s/heksen/rare mensen. Iets wat me vaak wel doet glimlachen, want het enige wat rasechte pagans doen is geloven in zichzelf en alles om zich heen. Zij zien het ‘paganisme’ dan ook niet als een geloofsovertuiging of een geloof maar als een instelling en een manier van leven. Ze maken hun eigen geluk, werken voor hun succes en zijn dankbaar voor wat er op hun pad en in hun leven komt en staan helemaal los van hocus pocus en al het andere wat Harry Potter kan en doet, wat voor veel mensen toch nog niet helemaal duidelijk is waardoor ze er zelf maar enge en lugubere verhalen omheen gaan bedenken.
Ik hou echt enorm van dit soort oude feesten en manieren van leven. Het herinnerd me weer aan waar wij en onze families ooit allemaal vandaan kwamen of van afstammen. Vooral dit soort dagen laten me er dan ook nog eens extra bij stil staan hoe dankbaar ik eigenlijk moet zijn dat ik geld, voedsel en onderdak heb, want hoe cliché het ook klinkt, ook dat is tegenwoordig nog steeds niet overal vanzelfsprekend en in sommige delen van de wereld nog steeds een heuse privilege.

Maar even terug naar de herfst, voordat mijn column zich ineens evalueert tot een stuk tekst over Harry Potter, hocus pocus, holbewoners en alles behalve wat ik eigenlijk wilde schrijven! Ik vind het op de een of andere manier altijd magisch hoe vaak op de eerste dag van de herfst ineens alle bladeren verkleuren, of zelfs al van de boom afvallen. Wanneer de seizoenswisselingen eerder in dat jaar vrij normaal verlopen zijn, kun je letterlijk aan de natuur zien wanneer de eerste officiële dag van de herfst aangebroken is. De bladeren kleuren dan prachtig oranje/rood/goud en wanneer je dan bijvoorbeeld door het bos of door een park loopt is het net of je in een sprookje verkeerd, door alle prachtige kleuren waardoor je op dat moment omgeven wordt. Natuurlijk hoort er bij de herfst ook het regenachtige en winderige weer. Dat je af en toe bijna van je fiets afgewaaid wordt als je op weg bent naar school, ’s ochtends als het nog steeds donker is, en je over een lange weg heen moet fietsen waar geen enkele boom te bekennen is waardoor jij alle wind vangt. Maar juist die regen en die wind, zorgen op de een of andere manier ook voor een heerlijke en gezellige sfeer in huis. Ook doet een wandeling in de herfstregen wonderen als je even je gedachten op andere dingen moet zetten.

Ik vind de herfst echt het seizoen van sprookjes, samen warme thee op de bank drinken en langzaam de openhaard weer aansteken als het wat kouder begint te worden. Ik heb in ieder geval een reden om heel blij en vrolijk te zijn vandaag, want de eerste dag van mijn meeste favoriete en prachtigste seizoen is alweer begonnen! Wat is jullie favoriete seizoen (of heb je er meerdere) en waarom?

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen