Kom uit je comfort zone

Mensen zijn van nature bang voor alles dat onbekend is, alles dat nieuw, omdat het onderbewustzijn hen verteld dat het misschien gevaarlijk is. Een logische reactie. Wie verzint het immers om van een brug te springen met alleen een koord om je middel? Of uit een vliegtuig te springen waarbij een stuk stof je ervan moet weerhouden te pletter te slaan op de grond? Wij leven graag in een veilige, bekende bubbel. Daar komen we niet graag uit; onze comfort zone.
      Eens in de zoveel tijd komt er echter een moment waar het universum je de kans geeft om uit die bubbel te stappen, om uit je comfort zone te stappen. Je kan na een bergwandeling in Griekenland bezweet aankomen bij een groot meer, waar je de kans hebt om van dat stuk uitstekend rots daar het water in te springen. Of je komt eindelijk je crush tegen midden in de stad, zonder zijn vrienden. Durf jij dan uit je, verlegen dat je bent, uit de bubbel te stappen en hem eindelijk te vertellen hoe jij over hem denkt? Het kan zoiets kleins zijn waar jij je ongemakkelijk bij voelt; het ontmoeten van iemand die je toch al een tijdje online spreekt, het bezoeken van een evenement in je eentje, of het aaien van een hond waar je bang voor bent. Maar als je die keuze kreeg... Zou jij die kans pakken? Die ene kans om uit je comfort zone te stappen en te groeien? Vroeger vond ik de trein spannend, omdat ik bang was ergens uit te komen en niet meer te weten hoe ik thuis zou komen. Ik heb toen die stap uit mijn comfort zone gezet en ben vaker met de trein gegaan. Nu weet ik dat er niets is waar ik bang voor hoef te zijn. Het maakt niet uit waar ik uitkom, ik vind wel een manier om thuis te komen. Daar is het openbaar vervoer immers voor; zij brengen je van A naar B.

      Afgelopen vrijdag heb ik net zo'n kans gekregen. Mijn comfort zone bestaat uit het bekende, mijn omgeving, mijn kennissen en ik vind het spannend om alleen op pad te gaan naar iets dat ik niet ken. Maar ik kreeg de kans mee te gaan naar Japan, iets dat ik echt al heel lang wil, maar dat ik nooit alleen zou doen. Ik vind het een enge gedachten om naar een land te gaan waar ik de taal niet spreek, waar ik alleen ben en zo ver van alles dat bekend is. Maar ik geloof wel dat het iets goeds is om te doen. Totale gekte, maar wel iets dat mij de kans geeft weer te groeien. So I did.
      Het moment dat ik het geld had overgemaakt, spookten er gelijk negatieve gedachten door mijn hoofd. Had ik dit wel moeten doen? Wat als ik ergens alleen ben straks? Wat als geen van de 30 studenten met wie ik reis het met mij kan vinden? Hoe ga ik me redden als ik de taal niet ken? Maar al dit, was die comfortzone die me terug in die bubbel probeerde te zuigen. Ik ben zeker van mijn actie en ik weet dat ik er veel van zal leren. Hoewel het voor sommige mensen raar zal klinken dat ik dat eng vind, omdat zij die angst niet kennen. Ik ben er trots over dat ik dit durf en ik dit doe. Het is voor mij een grote stap, maar wel een ontzettend leuke en een waar ik mega naar uitkijk.
      Je moet jezelf blijven uitdagen om te groeien. Je moet proberen uit je comfort zone te blijven stappen. Sommige dingen lukken je niet, maar dat is ook niet erg, misschien ben je daar dan nog niet klaar voor. Dan probeer je het later nog een keer. Als je het maar niet opgeeft en als je het maar blijft proberen. Geef jezelf die kans om te blijven groeien. Doe je dat? Wanneer is de laatste keer dat jij uit je comfort zone bent gestapt?

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen