Dokter, wat doet u nu?
Het is een zinnetje die al meerdere malen door mijn hoofd is geschoten de afgelopen jaren. Hoewel misschien meer verscheen in de context van 'vriend, waar the fuck ben je mee bezig?'.
De arts. Een niet te missen collega in mijn werk als verpleegkundige. Zonder de opdrachten van de arts vreten wij een groot deel van de dag uit onze neus, gewoonweg omdat we wettelijk gezien weinig kunnen zonder zijn of haar digitale handtekening. En andersom zou de arts niet echt weten wat er allemaal gebeurt met de patiënt in kwestie, en heeft ook niet echt de tijd om zelf een vochtbalans bij te houden of een antibiotica kuur aan te hangen.
Hoewel deze samenwerking uiterst prettig kan verlopen - mits je de goede arts hebt - kan het ook nogal weleens voor wrijving zorgen. Ik geloof heus dat dit van twee kanten komt. De arts zal zich met regelmaat net zo ergeren aan ons.
Tijdens de artsenvisite willen we toch nog even de volgende medicatie zak aanhangen - omdat we ons lijstje dan sneller kunnen doorwerken - en staan we net in de weg als de arts naar de huiduitslag van de beste meneer in de stoel wilt kijken. Of we blijven met toegeknepen ogen op de bank zitten met ons kopje koffie terwijl de arts hoopvol vraagt wie er visite wilt lopen. Uiteindelijk gaat er wel iemand mee. Maar als de pauze net is begonnen springt niemand van enthousiasme op. Tenzij er misschien plotseling een knappe arts verschijnt, maar dat heb ik (jammer maar helaas) nog niet zien gebeuren.
Andersom zijn er ook irritaties. Het stereotype dat leeft onder de mensen in lange, witte jassen blijkt met regelmaat met een reden de wereld in geholpen te zijn. Wanneer de plastisch chirurg bijvoorbeeld moest komen kijken naar de wond van een meneer, waarbij het kleine teentje er zo ongeveer afhangt. De patiënt heeft nog twee wonden op dezelfde voet die apart verbonden zijn en waar de chirurg niks mee te maken heeft. Maar in het kader van 'lekker doorwerken' trekt de beste man alles eraf, concludeert dat de teen er waarschijnlijk toch ook af moet, werpt nog een blik op het zielige hoopje verband op de grond en loopt weg.
Ik geloof best dat hij haast heeft. En hij hoeft van mij ook geen zuster te spelen en de verschillende zalven, verbanden en gazen er weer op te doen. Maar iets in de trant van 'sorry voor het extra werk' zou best aardig zijn. En laten we wel wezen, was het nou echt nodig om alles eraf te halen? Nee, dat was niet nodig.
Het kan altijd erger. Een andere patiënt zijn CVC moest verwijderd worden. Dat is een in de bloedbaan geplaatste katheter om infusen mee toe te dienen. Maar meneer vroeg aan iedereen die binnenkwam of hij al eens naar huis mocht en zijn lijn diende gewoon als makkelijke manier om bloed mee af te tappen aangezien hij alleen nog maar pilletjes slikte, dus het ding kon weg.
Twee zaalartsen staan bij meneer op de kamer om dit klusje te klaren. Ze bellen ons op, want we moeten de spullen halen om dit voor elkaar te krijgen. In de tussentijd dat mijn collega en ik vast staan bij meneer-zonder-teen, zijn de artsen zo coulant geweest om de benodigdheden zelf bijeen te rapen en trekken de lijn eruit zonder dat wij er enig idee van hebben. Tot ze weer begonnen te bellen.
Nadat meneer voor de zekerheid een zak bloedplaatjes had gekregen, hadden we een waakinfuus aangesloten. En in plaats van deze af te sluiten of de infuuspomp op stop te zetten, trokken de artsen de gehele CVC er gewoon doodleuk uit. Aangekoppeld en al. Meneer heeft hier verder helemaal geen last van, maar echt handig of logisch is het toch niet.
"Kunnen jullie hem uitzetten? Wij weten niet hoe de pomp werkt."
Ik kan niet anders dan een beetje lachen. De twee witte jassen die voor me staan, hebben minstens zes jaar gestudeerd aan de universiteit. Ze zijn bevoegd om een katheter te verwijderen die rechtstreeks in verbinding staat met het hart. Maar hoe een infuuspomp werkt?
Mochten jullie deze ingewikkelde handeling ooit nodig hebben om een arts te slim af te zijn, dan hebben jullie hier het gouden ei gevonden. Maar let goed op, anders volg je me niet.
Linksonder op een infuuspomp zit een gele knop. De enige gele knop op het hele ding. Hierop staat 'aan/uit'.
Reacties (2)
Aii, je zegt echt een aantal rake dingen. Maar met mijn verschrikkelijk nare ervaring op de opleiding HBO verpleegkunde kan ik er niets aan doen dat ik het ook béétje overdreven vind. Een verpleegkundige heeft zijn/haar werkzaamheden. een arts heeft die ook. als een arts zou weten hoe alle pompjes en ditjes en datjes werken; waar heb je dan uiteindelijk nog die verpleegkundige voor nodig dan?
6 jaar geledenverder geen haat ofzo! Ik wil alleen mijn mening geven hierover. En nogmaals vidn ik je collumn qua schrijven wel echt goed in elkaar gezet. het zet je wel even ana het nadenken.
Ik heb altijd het gevoel dat (wij) dokters alleen maar bakken theorie meekrijgen en verpleegsters gewoon net iets meer praktijk kunnen toepassen. Ik zit natuurlijk ook nog maar in mijn eerste jaar geneeskunde zonder enkele ervaring, maar ik zou serieus niet weten hoe ik een verband moet aanleggen (al heb ik die theorie like een maand geleden nog gestudeerd). Ik ben nog geen dokter, maar ik heb sowieso al heel veel respect voor wat verpleegsters altijd doen.
6 jaar geleden