Parkinson en abortus
Parkinson en abortus lijken twee begrippen die werelden van elkaar verwijderd zijn. Het ene, de ziekte van Parkinson, is een aandoening bij ouderen. Het andere, abortus, gaat om het nemen van een leven dat zo jong is dat het niet eens bestaat. Tot op de dag van vandaag zou ik ook nooit een link gelegd kunnen hebben in deze twee woorden, al vormen ze samen een heel interessant ethisch vraagstuk.
Laten we met de deur in huis vallen: abortus kan de ziekte van Parkinson genezen. Hè? hoor ik je nu denken. Laat me het in de simpelste manier ooit uitleggen. Een embryo heeft bepaalde stamcellen. Deze cellen kunnen iedere andere cel worden (van een huidcel tot een hersencel). Mocht je deze stamcellen inbrengen bij een parkinsonpatiënt, dan voelt die stamcel een tekort van dopamine (wat de aandoening veroorzaakt) en vormt hij zichzelf om in een dopamine producerende cel. Voilà, de ziekte van Parkinson is verleden tijd.
Niet bepaald.
Rond deze behandeling (die al heel erg lang is afgeschaft) hangt een ethische kwestie. Wat is leven en wat is geen leven? Het doet me denken aan het hele ethische vraagstuk rond abortus, ik ben daarover trouwens lichtelijk verbaasd. Waarom zou je abortus mogen plegen en het embryo in de vuilbak gooien, maar zou je niet datzelfde embryo mogen gebruiken om iemands leven te redden?
Mijn professor metabolisme gaf het voorbeeld dat een rijke man met de ziekte van Parkinson een embryo zou laten kweken en opkopen om zichzelf mee te redden. Enorm ziekelijk, natuurlijk, maar echt verkeerd? Abortus is mogelijk omdat we ervan uitgaan dat een embryo geen bewustzijn heeft. Is het dan werkelijk zo verkeerd om een embryo te kweken om het daarna te gebruiken? Mijn tweede bedenking is dat lang niet iedereen een rijke man is die een embryo kan opkopen. Bovendien worden er (correct me if I’m wrong) best veel abortussen gepleegd, waarvan het merendeel gebruikt zou kunnen worden om een patiënt met parkinson te redden. Er bestaat ook een illegale markt voor organen, maar betekent dat dat we orgaantransplantaties moeten afschaffen?
Ik vind niet dat we het idee van stamcellen in een behandeling zo makkelijk overboord mogen gooien, vanwege ‘ethische redenen’. Belangrijk is wel om in je achterhoofd te houden dat stamcellen in veel meer behandelingen gebruikt kunnen worden en we daar waarschijnlijk niet genoeg abortussen voor zullen hebben. Dat maakt het een complexe situatie; wie heeft recht op een behandeling en wie moet wachten (tot het misschien te laat is)? Dat tekort aan stamcellen zou wel eens kunnen leiden tot heel enge senario’s, zoals een rijke man die een embryo opkoopt, of wetenschappers die embryo’s in cultuur beginnen te kweken. Dan toch een groot ethisch vraagstuk? Want ja, vanaf welk moment wordt dat ‘klompje cellen’ plots een levend wezen?
Reacties (7)
Het zou een oplossing kunnen zijn inderdaad. Maar, krijg je dan niet corruptie en mensen die anderen dwingen om abortus te plegen (en dus verplicht zwanger te worden) zodat zij zelf maar een embryo hebben? Ik ben niet per se tegen het gebruik van iets dat toch weggegooid zou worden, maar ik ben wel bang dat hier misbruik van gemaakt kan gaan worden.
6 jaar geleden(Ik ben tegen het principe abortus, ook een column over geschreven)
6 jaar geledenIk denk dat merendeel van de mensen tegen het gebruiken van embryo's is, maar ze kunnen niet uitleggen waarom. Het voelt niet goed. En dat snap ik, het voelt toch ook niet goed om het mooie principe van het ontstaan van een baby op een brute manier te gebruiken als een medicijn.
Zoals ik net ook zei, het voelt niet goed. Dit is omdat veel mensen nog wel enig ingeschapen besef hebben van respect. Een baby aborteren gaat ze misschien al iets over de lijn, maar daarna je eigen baby te gebruiken als medicijn is toch wel zo ver over de lijn, dat ze wel aanvoelen dat het niet kan.
Dit is geen haat, het is een goed column en goed verwoord! Zo heeft ieder z'n mening!
In principe zouden embryo's niet nodig hoeven zijn voor een stamceltransplantatie. Deze kunnen ook van donoren of van de patiënt zelf komen, en ook uit navelstrengen komen.
6 jaar geledenDit wordt natuurlijk voornamelijk gebruikt voor mensen met hematologische aandoeningen. Maar zouden ze dat dan ook niet kunnen proberen voor mensen met parkinson?
Erg interessante column anyway!
Never let me go van Kazuo Ishiguro gaat ook over de ethiek in de wetenschap en medische wereld. Als je het wil lezen raad ik sterk af de film te kijken want die is echt verschrikkelijk slecht.
6 jaar geledenWas er trouwens laatst niet in het nieuws dat zonder eicellen en zaadcellen embryo's gemaakt zouden kunnen worden?
Een heel interessant vraagstuk wat je aankaart. Ik verwonder mij zelf weleens over het leven, en hoe dat kan leven.
6 jaar geledenHeel mooi hoe je dit onderwerp brengt en de lezer (mij dus ook) aan het denken zet!