Abortus: moord
De meningen zijn verdeeld over de term "moord" en in dit column wil ik mijn mening geven. Ook al zal het niks veranderen aan een deel van jullie meningen, net zoals dat "dat ongeboren klompje cellen" niks kan veranderen aan de mening van zijn/haar moeder.
Abortus is moord, maar moord kan soms noodzakelijk zijn. Laat ik dat voorop stellen. Een 14-jarig meisje dat zwanger is geraakt door een vieze verkrachter die geilt op kinderen, ja, in zo'n geval kan ik me voorstellen dat de ouders en het meisje zelf het misschien financieel en vooral mentaal niet aankunnen. Als nog zijn er dan andere oplossen zoals het afstaan van het kindje. Maar in dit geval kan ik me voorstellen dat abortus de oplossing is.
Maar nu over alle anderen gevallen: vrouwen die zogenaamd "perongeluk" zwanger raken omdat ze seks hebben met jan en alle man, die het zonder condoom willen doen. Prima, leidt je leven, maar als je dan zwanger raakt, accepteer de gevolgen. Door het weghalen van het kindje los je niks op, het kan de volgende keer zo weer gebeuren. En al die ongeboren kindjes kunnen geen leven leiden, omdat jij nog niet toe bent aan een kind.
Vaak is onze mening gebaseerd op onze wil. Willen we graag wat chips terwijl we aan het lijnen zijn? We weten dat het niet kan, maar onze "schijn" mening vertelt ons dat we deze week nog niet veel hebben gehad, dus het kan wel. Willen we graag dat nieuwe jurkje kopen, terwijl we al zoveel kleding hebben? Ach, het kan wel. En zo kan ik nog meer herkenbare voorbeelden opnoemen. Nog eentje dan: Ben je zwanger en je wil het kindje niet? Nou, volgens mij is het maar gewoon een klompje cellen, het leeft nog niet en het heeft geen besef.
Maar dat kleine klompje cellen is wel degelijk al echt een kind. Het embryo is voor zijn bestaan geheel afhankelijk van de moeder, maar het is geen deel van de moeder. Het is een ander persoon, met een unieke genetische code. En het maakt niet uit of bij dat embryo al sprake is van bewustzijn. Bij abortus wordt aan het embryo de kans ontnomen om uit te groeien tot een mens met bewustzijn en dat komt op hetzelfde neer als het doden van een mens die al een bewustzijn heeft. Afwezigheid van bewustzijn lijkt me trouwens een gevaarlijk criterium voor de vraag of een mensenleven beëindigd mag worden, want dan zouden we ook de levens van comapatiënten, dementerende bejaarden en zwakzinnigen zonder hun toestemming mogen beëindigen. Dat zouden we ook moord noemen.
En is het een gehandicapt kindje? Ach, wat jammer, volgende keer beter. En hupsake, weg ermee. Maar zo werkt het niet. Ik heb nog nooit zulke lieve mensen ontmoet als gehandicapten. Misschien zal het lastig zijn en kunnen ze moeilijk meedraaien in de maatschappij, maar het is net als ieder ander ook een kindje. Als je een perfect ras wil gaan creëren, kan je beter terug naar de denkwijze van Hitler.
Hiermee zeg ik niet dat alle vrouwen die een abortus plegen het doen zonder verdriet. Absoluut niet! Ik snap dat veel vrouwen er verdriet van zullen hebben, een psycholoog spreken of er zelfs depressief van kunnen worden. Daarom vind ik juist dat abortus gestopt moet worden, er komt alleen maar verdriet uit voort.
Dit was mijn mening, de mening van velen, ook de mening van al die ongeboren kindjes. Zouden die immers niet vol liefde en vreugde aan hun leven willen beginnen?
[Ik weet dat ik veel critiek zal krijgen en zo hebben we allemaal een mening. Zo respecteer ik die van jullie.]
Reacties (9)
Ja want er zit iets in jouw lichaam wat je voor 9 maanden in je lichaam moet dragen en dan voor 18 jaar moet opvoeden, wat je niet wilt doen, maar het is je eigen schuld dus accepteer de gevolgen maar?
6 jaar geledenGa je ook mensen met longkanker die hun hele leven hebben gerookt geen hulp geven omdat ze wisten dat ze misschien ziek zouden worden en de gevolgen maar moeten accepteren?
Zolang de "baby" niets voelt vind ik dat je abortus mag plegen om welke reden dan ook
Oh en btw...
6 jaar geleden@LonLon: friendly reminder dat wij eigenlijk allemaal maar een klompje cellen zijn die met elkaar communiceren.
Ik vind abortus een bijster interessant onderwerp, dus ik ga ook even mijn mening zeggen.
6 jaar geledenEerst en vooral vind ik dat abortus een optie moet blijven. Ik vind niet dat het afgeschaft mag worden, want dan zouden we teruggaan naar een tijd waarin vrouwen illegaal een abortus zouden laten uitvoeren en daarmee zichzelf in gevaar zouden brengen. Ik vind ook dat abortus voor iedereen mogelijk moet zijn. Maar ondanks het feit dat ik daarvan overtuigd ben, zegt mijn gevoel toch dat ik tegen abortus ben.
Ik heb tijdens chemie ooit eens een embryo gezien dat nog binnen de abortustermijn was en dat had echt al de vormen van een kindje. Het is ook wat je zegt: we weten niet of dat kindje een bewustzijn heeft. Maar vroeger wisten ze ook niet of baby's al een bewustzijn hadden, maar dat betekent niet dat het oké was om baby's te vermoorden. Het is ook zo krom dat als je bijvoorbeeld zwanger bent van een gehandicapt kindje, je nog tot na de achtste maand abortus mag plegen. Dat is geen moord, maar als je gehandicapte baby geboren wordt op acht maanden en je besluit dan dat die baby niks voor jou is, dan is het wel kindermoord, terwijl die twee kindjes technisch gezien wel even oud zijn (de ene is gewoon op deze wereld en de andere zit nog in de baarmoeder, maar maakt dat echt zoveel verschil?)
Met wat je zegt over gehandicapte kindjes ben ik het wel niet eens. Een gehandicapt kindje kan gevaarlijk zijn voor het kind zelf én de moeder, vergeet dat niet. De moeder zou zomaar eens in de bevalling kunnen blijven, net zoals het kindje. Dan vind ik het logisch dat iemand ervoor kiest abortus te plegen. Ik zie mezelf nooit abortus plegen, tenzij als ik zou weten dat ik een kindje zou krijgen dat ofwel zwaar mentaal gehandicapt zou zijn, ofwel nooit erg oud zou worden. Ik zou het niet kunnen om mijn hele leven lang voor een kind te zorgen dat altijd zorgen nodig zou hebben en ik begrijp dat mensen er dan voor kiezen om het te laten weghalen, want dat zou ik eerlijk gezegd ook doen. (Maar in het argument dat je geeft heb ik eigenlijk ook de radicale mening dat dementerenden heel cru gezegd beter dood zouden zijn.) Een gehandicapt kind vergt ook enorm veel aanpassingen en als je het financieel of mentaal moeilijk hebt, of je hebt bepaalde dingen die je gewoon niet voor je kindje zou kunnen opgeven (vergeet ook niet dat een gehandicapt kindje betekent dat je mogelijk je andere kindje minder aandacht kunt geven), dan snap ik dat mensen voor abortus kiezen.
En wat je zegt over betere opties, zoals het kindje afstaan... Ik vind het ook beter, maar vergeet niet dat je dat kind dan negen maanden moet dragen, het ter wereld moet zetten en het daarna moet afstaan. Dat vergt heel wat moed en als een vrouw er misschien psychisch helemaal onderdoor zit, kan ik begrijpen dat ze die stap niet kan zetten.
Mijn gevoel zegt dus dat ik tegen abortus ben, maar als ik van die pro-life acties zie, word ik toch even misselijk. Ik zou zelf geen abortus plegen en als een van mijn vriendinnen erover nadenkt, zou ik het volgens mij eerder uit haar hoofd proberen te praten. Maar als ze het toch zou doen, zou ik haar daar niet minder graag door zien.
Ik vind dat je Abortus elk moment mag plegen voor elke reden. Het zou een zware achteruitgang zijn als abortus verboden zou moeten worden. Je weet namelijk nooit wat er allemaal is gebeurd om tot die beslissing te komen. Stel dat je verkracht wordt en abortus verboden zou zijn. Ik vind het zo: Jij hebt onbewust een klompje cellen in je buik, dat denkt niet, het voelt niets. Dus waarom niet gewoon verwijderen?
6 jaar geledenMaar dit is mijn mening haha