Het is voor mij al een hele tijd geleden dat ik voor het eerst een nacht door bracht op mijn kot in Leuven. Het leek destijds een hele grote stap, en dat was het ook. Maar het was een stap richting volwassen worden. Ik ga dan nog wel ieder weekend terug naar huis en mijn mama doet nog altijd de was, maar ondertussen heb ik het wel goed naar mijn zin op mijn kot. Ik heb het zo erg naar mijn zin zelfs, dat ik na drie à vier jaar wel toe ben aan nog meer volwassenheid en zelfstandigheid. Hoe graag zou ik meer ruimte hebben voor mezelf dan twaalf vierkante meter. De vrijheid om daar een weekend te blijven en me niet opgesloten voelen, of om onafhankelijk te zijn van geld, zou immens zijn in vergelijking met nu. Daar zeg ik iets: geld. Sinds ik drie en een half jaar geleden naar mijn kamer ben verhuisd, is er qua financiële situatie, of qua primaire levensbezigheden niets veranderd. Wat betekent dat ik nu mentaal toe ben aan zoveel meer dan mijn budget als arme voltijdstudent.
En dit is wat ook valt onder een noemer die mij laatst opviel. Oud op nieuw naar 2017 bracht ik anders door dan afgelopen oud op nieuw, en dat weerspiegelde direct ook alle veranderingen die ik langzaam ben doorgegaan in het afgelopen jaar, en dat terwijl er maar één groot ding gebeurd is. (Voor de nieuwsgierigen die het nog niet wisten, ik heb een vriend gekregen.) Het meest interessante is dat ik niet eens voelde alsof ik persoonlijk veel veranderd was.
Toch is er zoveel veranderd in 2017. Het voelt alsof ik meer volwassen ben geworden. Toegegeven, ik heb veel geleerd afgelopen jaar. Maar het probleem waar ik op het moment tegenaan loop is dat ik volwassener wil zijn, dan dat mijn huidige situatie het toelaat. Ik ben klaar om een baan te zoeken en definitief op mezelf te gaan wonen, maar helaas zit dat er de komende drie jaar niet in, als ik iets wil bereiken in mijn leven. Dan maar rustig afwachten.

Herkennen jullie deze situatie? Of hebben jullie iets anders geleerd in 2017?

Reacties (6)

  • Laleah

    Ik heb in 2017 geleerd dat het soms goed is dingen los te laten, zoals een aantal vriendschappen. Ik heb me, heel dapper, ontdaan van wel vijf toxic-friends. Iets waar ik het daarna enorm moeilijk mee had en moest afkicken hen geen berichtjes te sturen, maar iets waar ik nu heel blij mee ben. Ik voel me een stuk vrijer! ^^

    6 jaar geleden
  • Necessity

    Ik merk ook dat ik het afgelopen jaar zoveel veranderd ben. Misschien niet op financieel gebied/zelfstandigheid, maar wel mentaal. Ik durf meer en sta veel meer op mijn plek. Ik sta rechtop.
    Veranderingen vallen niet op, maar als je eens terug kijkt over een langere periode, zoals jij met oud en nieuw hebt gedaan, zie je ineens hoe erg je veranderd bent. En dat hoort erbij ^^

    6 jaar geleden
  • Nanor

    Ik herken het ook, al ga ik er volgend jaar waarschijnlijk alleen maar op achteruit qua wonen en geld. Ik kan niet wachten tot ik klaar ben met studeren en in een huisje of appartement met meer kamers kan wonen. Ik ben ieder jaar heel veel veranderd, maar nog steeds vreemd erg hetzelfde als toen ik zeventien was en eindexamen deed.

    6 jaar geleden
  • Scandal

    Ik herken het. Sinds ik samenwoon met mijn vriend ben ik er enorm op vooruit gegaan. Ik vind het geweldig, ik zou nooit terug willen naar mijn ouders. En ik ben intussen ook al klaar voor volgende stappen zoals bijvoorbeeld een huis kopen. En dat zit er ook nog niet in als we naar het financiële plaatje kijken. Terwijl we wel echt klaar zijn voor volgende stappen op mentaal gebied. ^^

    6 jaar geleden
  • Paganwitch

    Ik kan mij hierin wel vinden.
    Voornamelijk omdat ik zelf veel ben gegroeid als persoonzijnde vorige jaar maar net zoals jij verder wil groeien.

    6 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen