Dieren onder ons plaatsen?
Het is geen geheim dat ik biologie studeer. Ik weet niet hoe vaak ik dit al heb verkondigd overal, maar ik studeer dus biologie. Je zou daarom wel kunnen stellen dat ik een dierenvriend ben. (En een bomenknuffelaar, maar dat is een ander verhaal.) Om eerlijk te zijn nam mijn angst voor sommige insecten toch wel de overhand vroeger, en mepte ik er wel eens een dood. Sinds ik met mijn opleiding (biologie) begonnen ben, heb ik een meer vernieuwd respect gekregen voor alle dieren. Vroeger was ik al van mening dat de mensen naast de dieren stonden, en niet erboven. Maar ik ben steeds meer gaan beseffen wat dat betekende voor mij, ook op een spiritueel niveau. Waarom zou het leven van een vlieg minder waard zijn dan dat van ons? Wij zijn misschien net zo lang door geëvolueerd tot organismen met werkelijke gevoelens, maar wilt dat dan zeggen dat die vlieg zomaar van het leven beroofd mag worden.
Dit lijkt misschien wel extreem, maar dat is het punt wat ik wil maken. Wie beslist dat wij boven de natuur staan, dat wij superieur zijn aan de natuur? Er zijn planten en dieren die al veel langer op deze aarde rondlopen, dan wij mensen. Het is enkel onze intelligentie die ons afscheidt van de anderen, maar maakt ons dat per se beter? Zijn wij ook niet een van de enigste die elkaar zoveel pijn doen als geen andere dierensoort dat kan, en dan nog niet eens uit naam van overleving of voortplanting? Hoe is het dat een ras dat moordt en plundert uit vrije wil en vaak voor het plezier, zo’n intelligentie kan bezitten, en zich boven de vreedzame olifanten kan plaatsen?
Het maakt me dan ook kwaad om te denken dat mensen “zomaar” natuur kunnen vernielen. Naar olie boren lijkt geen probleem, afval dumpen in het bos, een hond stampen en noem maar op. En voor een deel mensen gaat dit zelfs verder binnen het eigen soort. Asielzoekers? “Dat dat tuig terug gaat van waar ze gekomen zijn.” Oké, blijkbaar zijn asielzoekers geen mensen? Om nog maar niet te beginnen over dingen die in de geschiedenis gebeurt zijn.
Dit soort bekrompenheid en respectloosheid kunnen mij echt laaiend maken. En het zijn meer mensen dat je zou kunnen denken. Dat soort dingen doen mij een beetje pijn. Ach ja, je kunt er toch niets aan doen.
Reacties (8)
Ons ras is van het ergste soort. Wij laten alleen maar distructie achter. Helemaal eens met deze column, zoiets wilde ik ook nog gaan schrijven, maar dan vanuit het hondenperspectief. ^^
7 jaar geledenPrachtige column en helemaal mee eens!
7 jaar geledenWat studeerde je ook al weer? :W
7 jaar geledenMijn vingers prikkelen om hier op te reageren, maar heb geen tijd :') Misschien dat ik nog wel eens terugkom als ik eraan denk. In ieder geval een leuke column (: