"Afwezigheid doodt liefde niet, tenzij ze al ziek was bij het afscheid."

Een koppel loopt voor me. De man heeft in zijn rechterhand een volle boodschappentas vast en het donkergroene hoedje op zijn hoofd dreigt naar voren te vallen. In zijn linkerhand houdt hij teder de hand van zijn vrouw vast. De vrouw glimlacht liefdevol naar haar partner en sloft verder over de ongelijke voetpad. De rimpels op haar gezicht verraden dat ze vele geheimen bezit en vele avonturen heeft beleefd. De man knijpt trillerig in haar hand, misschien bang dat ze opeens kan verdwijnen, en voelt de trouwring om zijn ringvinger knellen.
Soms vraag ik me weleens af hoe lang liefde kan duren. Niets is vrijblijvend, dat is zowel duidelijk in mijn leven als in die van een ander. Ik ben nooit verliefd geweest, geen vlinder heeft in mijn onderbuik rond gefladderd of een roze waas vloog voor mijn ogen, dus heb ik geen vrijheid in spreken over liefde. Ik kan geen advies geven voor mijn medemensen, geen oordeel hebben over een relatie. Doch heb ik talloze liefdesscenario's gedroomd, geschreven en gelezen dat ik, denk ik, meer weet over liefde dan één van mijn vrienden.
Vele huwelijken mislukten toen de partners erachter kwamen dat het maar schijn was van hun jonge liefde. Dat het maar een tijdelijke vreugde is die hun verheugde en dat hun hart hun verraadde voor al het pijn die nu aan het oppervlakte komt. Die mensen luisterden naar hun hart, niet naar hun verstand die hun altijd op het rechte pad houdt. Nu zeg ik niet dat liefde een ziekte is waar je moeilijk vanaf kan komen, maar verliefdheid heeft gevolgen. Het is maar hoe je ermee omgaat.
Wat sommige mensen wellicht zijn vergeten, is de betekenis van het huwelijk. Het is niet zo maar een ring om een vinger schuiven en vrolijk de huwelijksnacht tegemoet treden. Nee, het is méér dan dat. Het is als een contract getekend waar je nooit meer van af komt; een contract met liefde als eerste regel, één woord en jullie levens zullen met elkaar versmelten. De twee geliefden zullen één zijn, letterlijk en figuurlijk. In de hemelen staan hun beide namen opgeschreven, in de herinneringen van God zullen de twee voor altijd samen worden afgebeeld. Er is geen weg meer terug wanneer je getrouwd bent, behalve met overspel en de dood kan het huwelijk worden doorbroken.
Mensen verzegelen hun liefde vóór het huwelijk. Soms ook op jonge leeftijden. Seks. Seks kan veel gevaarlijke gevolgen hebben, zoals soa of een levend wezen kan in je buik groeien. Velen doen er onverschillig over, hun maagdelijkheid verliezen. Gewoon, hopla, dat ding in de ding en ervan genieten. Geweldig, toch? Ik vind je maagdelijkheid verliezen niet zo 'alledaags'. Eén van mijn redenen is dat mijn maagdelijkheid hetzelfde is als mijn lichaam, en als ik mijn maagdelijkheid weggeef is het alsof ik mijn lichaam weggeeft aan een jongen waarmee ik niet eens ga trouwen. Ik wil al die 'extra's' bewaren voor na mijn huwelijk, nadat ik mijn huwelijkspartner heb gevonden en ook zéker weet dat hij hetzelfde voor mij voelt. Ouderwets, weet ik, maar soms dwaalt mijn verstand nog in het verleden.

Reacties (2)

  • Histoire

    Ik ben het met je eens (A)

    1 decennium geleden
  • Scandal

    Mooie gedachte.
    Tja, als je tot over je oren verliefd bent, merkt je soms niet dat de andere niet meer van je houdt. Is ook gevaarlijk, wordt je alleen maar misbruikt.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen