Anno 2017 wordt er keihard geroepen over female empowerment en weet ik wat voor onzinnige onzin. Toen bedacht ik mij ineens, terwijl ik een vreselijk Cosmolitan artikel aan het lezen was, dat vriendschappen tussen mannen en vrouwen eigenlijk een soort van taboe zijn. ‘Tekenen dat hij je als meer dan een vriend ziet’. ‘Ben je verliefd op je beste vriend? Take the test!’. Dat soort dingen. Kun je eigenlijk wel vrienden zijn met mensen van het andere geslacht? Uit eigen ervaring zeg ik uiteraard volmondig ja. Soort van.

Zelf ben ik dan ook biseksueel, en heb, zelfs na een aantal jaar vriendschap, nog nooit echt de behoefte gehad om mijn (beste) vriend(in) te bespringen. Op een klein aantal na. Het punt blijft natuurlijk wél dat je veel met elkaar omgaat, en elkaar bizar goed leert kennen. Mijn beste vriend draagt bijvoorbeeld enkel zwarte boxers, die hij een keer in een bulkuitverkoop heeft gekocht. Hell, ik ken zelfs de maat die hij draagt uit mijn hoofd. Toen ik dat tegen een vriendin zei, keek ze me aan met een opgetrokken wenkbrauw. ‘Dat soort dingen hoor je niet te weten van je (mannelijke) vrienden'. Zij is een vriendin waar ik zo af en toe een oude beha van krijg, of ondergoed leen wanneer dat nodig is. Dat wordt dan wél weer geaccepteerd. Ik kan het ook maken om haar hand vast te pakken wanneer we door de stad lopen, zonder aangezien te worden als meer dan vrienden. Met mijn mannelijke beste vriend krijgen we gelijk te horen dat we een lief stelletje zijn.

Veel van mijn vrienden vinden het ook raar dat ik op een intieme manier omga met mijn vrienden; knuffelen, handen vasthouden, die hele santenkraam. Persoonlijk ken ik niets anders. Mijn moeder heeft me geleerd dat je best je liefde mag laten blijken aan je vrienden. En dat doe ik. En weet je, seks met vrienden is ook oké, mits je in je achterhoofd houdt dat gevoelens de boel mogelijk door de war schoppen. Het kan dingen echt héél gecompliceerd maken. Met nadruk op kán. Maak ook duidelijke afspraken met elkaar wanneer jullie besluiten om elkaar nóg beter te leren kennen. En wanneer het ongemakkelijk wordt, stoppen jullie. Als je niet kan lachen met elkaar wanneer je het doet, is dat een slecht teken.

Voordat ik het nog meer op en Cosmopolitan artikel laat lijken, wil ik graag jullie meningen weten; hoe gaan jullie met vrienden om die binnen je smaak vallen?


(overigens mijn excuses dat het zo lang stil was van mijn kant; persoonlijke problemen etc etc etc etc, karige column, etc)

Reacties (1)

  • Frisk

    Ik heb altijd mannelijke beste vrienden gehad en dat ging prima. Ik ben uiteindelijk wel verliefd op de laatste geworden - en dat was gelukkig wederzijds - maar dat heeft alles te maken met het feit dat we beste vrienden waren en tegelijk ook helemaal niets. Je wordt niet op iedereen verliefd en er is meer voor nodig dan die band, maar ik moet wel toegeven dat het je wel een stapje voor geeft én dat de beste relaties uit zo'n vriendschap en liefde groeien. Je beste vriend(in) hoeft niet je lief te zijn, maar in mijn ogen moet je lief het liefst wel je beste vriend(in) zijn.

    7 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen