De eenzame student
Disclaimer: dit is allemaal een tikkeltje aangedikt/overdreven! Wilde het gewoon even van me afschrijven.
“Ja, oud en nieuw was echt geweldig! Ik heb met zes jongens gezoend en ik was de hele avond zo stomdronken dat ik drie keer moest kotsen. Ik kan me er niet heel veel meer van herinneren.”
Dat was wat een klasgenoot zei. De rest stond er omheen en lachte mee. Wat grappig dat je zoveel dronk dat je moest kotsen. Wat cool van je dat je met heel veel jongens hebt gezoend. Wow. Typisch studentenleven hè, veel te ver gaan en er keihard om lachen!
En op de een of andere manier heb ik daar moeite mee. Als ze zoiets zegt, vind ik het vreemd. Zoent ze echt met iedereen omdat ze dat wil, of omdat ze onzeker is en het gevoel wil hebben dat ze iets waard is? Vindt ze dat kotsen echt zo stoer, of vindt ze het heel gênant en probeert ze het goed te praten?
Ik weet het niet. Maar dat typische studentenleven, dat is niks voor mij. Ik voel me zelfs best wel gespannen als ik met een paar studiegenoten naar een café ga, omdat ik bang ben dat iedereen hartstikke veel gaat drinken. Ik ben namelijk nog nooit ergens met mensen geweest die met mate dronken; het was altijd zoveel dat ze liepen te kotsen, of ze dronken helemaal niks. Geen goede ervaring mee, dus.
Dan vraag ik me af of ik de enige ben. Ben ik de enige die zich regelmatig best wel alleen voelt, ook al hoor je als student tientallen vrienden te hebben? Ben ik de enige die liever niet drinkt, ook al hoor je als student regelmatig flink aangeschoten te zijn? Vast niet.
Op zich maakt het niet zoveel uit dat ik niet vaak uitga en ook geen sociale vlinder ben. Maar toch trek ik het me aan. Regelmatig. Vooral als ik in het weekend in mijn eentje thuis zit en vrijdagavond op de bank hang. Dan kan ik me best wel eenzaam voelen. Want dit is toch juist de periode van je leven waarin je ieder weekend feestjes af moet gaan? Waarin je je beste vriendinnen ontmoet die bij je blijven voor de rest van je leven?
Het nare is dat ik mijn vriendinnen van mijn middelbare school amper meer zie. Mijn klasgenoten op de universiteit zie ik niet echt als vriendinnen omdat ik hen naast school ook niet vaak zie. Dan blijven er welgeteld twee mensen over waar ik het regelmatig hartstikke gezellig mee heb. Ja. Ouch. Pijnlijk. Zou ik de enige zijn die dit eenzame gevoel wel eens heeft, zou ik de enige zijn die hier best wel mee kan zitten?
Ik weet het niet. Maar, als jij binnenkort gaat studeren en je bang bent dat het typische studentenleven niet bij je past; weet dat je niet de enige bent. En het feit dat je eventjes wat minder vriendinnen hebt, verandert echt wel als je op kamers gaat, zoals ik binnenkort. Hopelijk. Anders weet ik het ook niet meer.
Reacties (6)
Dit is zo goed beschreven. Ik herken me er echt in.
7 jaar geledenOp het feit dat je ooit met mensen mee bent gegaan die liepen te kotsen, leek het alsof ik mijn levensverhaal aan het lezen was..
7 jaar geledenWat herken ik dit goed. Voor twee jaar heb ik elk weekend thuis op de bank voor de televisie gehangen, omdat ik niemand goed genoeg kende om mee te vragen naar de bioscoop. Daar kwam gelukkig verandering in toen ik mijn huidige vriend leer kennen, met wie ik nu elk weekend doorbreng. Ook heb ik nu een goede vriendin bij wie ik regelmatig ga eten. Helaas blijft het daarbij, in mijn geval. Ik kan met veel mensen prima overweg op de studie, maar ik heb met bijna niemand zo'n klik dat het echt vrienden zijn. En ik wil graag zeggen dat het absoluut beter wordt, maar ik weet niet of dat echt zo is...
7 jaar geledenMijn kotgenoot is een van mijn beste vriendinnen, vanaf het moment dat zij hier kwam wonen
Met de rest kan ik het hier aardig vinden, ook al zie ik er 2 bijna niet, dat is dan vooral hun eigen keuze. De rest eet samen, wij delen geheimen, geven advies en helpen elkaar. Ik hoef niet elke keer pottoe te gaan en er zijn meerderen die precies weten wanneer zij moeten stoppen met alcohol. Soms voel ik mij alleen, en in de weekenden hang ik liever op de bank met een goede film dan dat ik uit ga, Vrijwel iedereen heeft hier een relatie, dus we zoenen ook niet met iedereen. Misschien komt het omdat wij 20+ zijn ofzo 
Dat die fase al achter ons ligt.
7 jaar geledenIk studeer ook en moet eigenlijk toegeven dat ik nooit echt van het studentenleven heb genoten zoals het in de boeken staat. Om eerlijk te zijn deed ik dat toen ik een jaar of 16 was en eigenlijk ben ik er niet trots op (probeer het daarom ook niet goed te praten) maar ik heb daarom ook meer het gevoel (en altijd al gehad) dat het studentenleven iets is waar je leuke herinneringen maakt met je vrienden. Dronken of nuchter.
7 jaar geleden