Mijn 2016

2016 is voor mij het jaar waar ik gegroeid ben op gebied van educatie en het jaar waarin ik nog meer op mezelf ben gaan letten.
Het jaar begon met het verwerken van twee grote verliezen, wat ik uiteraard oploste met een mentale ziekte. Mijn hoofd was gevuld met wolken, het voelde stroperig, ik kon niet meer helder nadenken. De blokperiode ging slecht, en geen enkel examen van januari heb ik gehaald. Als mijn examens in juni niet goed zouden gaan, zou ik moeten stoppen met de opleiding waar ik zo van houd. Uiteindelijk gaf ik toch aan mezelf toe dat ik studiehulp nodig had.
De studiehulp hielp maar deels, maar ik bleef nog altijd vooral zitten met mijn concentratieprobleem. Wanneer ik probeerde te studeren kon ik niets opnemen. Het wilde allemaal niet lukken. Ik werkte onder de druk van mezelf om de volgende examens te halen, terwijl ik niets wilde opnemen van leerwerken, en ondertussen moest ik de grote verliezen nog verwerken, waar ik in feite niets aan deed.
Tijdens Pasen barstte de bom en kreeg ik een ontzettend grote mentale breakdown. Ik heb mijn ouders gezegd dat ik naar het gezondheidscentrum ging aan de universiteit om psychische hulp te krijgen. Langzaam maar zeker begon ik in te zien hoe ik anders moest studeren en hoe ik naar leerstof moet kijken om examen te kunnen afleggen. De sessies met mijn psycholoog gingen helemaal niet over het verwerken van mijn verlies, maar over mijn concentratie en studeren. Vreemd genoeg heeft me dat geholpen, en helpt het nog steeds. De verliezen heb ik uiteindelijk op mezelf en samen met mijn ouders verwerkt. Ik begon steeds meer stress te krijgen, en zelfs paniekaanvallen. Desondanks dit heb ik al mijn examens in juni gehaald, op één na die ik heb kunnen tolereren. Wonder boven wonder mag ik mijn opleiding blijven doen.
Die andere manier van studeren heeft mij geholpen. Het heeft mijn ogen geopend voor een klein deel. Nu moet ik nog de herexamens in augustus tot een goed einde brengen. Dit lukt maar deels. Het wordt een zomer vol paniekaanvallen, en twijfel over mezelf. Maar uiteindelijk haal ik voor een vak 6 op 20 punten hoger dan januari, en voor een ander vak 5 op 20 hoger, een behoorlijke vooruitgang. Er is één vak wat ik opnieuw moet doen, maar dat is niet de grootste ramp. Ik heb die andere vakken maar mooi gehaald.
Het semester wat volgt, het afgelopen semester, is een rustig semester. Pas naar het einde toe merk ik dat er geen enkel vak is waar ik niet mee ben qua stof of dat er een vak is waar ik iets fundamenteel niet snap. Ik kan mijn vakken perfect volgen. Ik heb zicht op hoe en wat ik alles moet studeren en voor het eerst heb ik tijdens de blokperiode -die momenteel is- vertrouwen in mezelf dat alles goed gaat komen. Ik studeer misschien niet zoveel als wat ik had gewild, maar ik ga goed vooruit met de stof, en de tijd die ik studeer, gebruik ik efficiënt.
Vroeger was ik altijd een meisje wat maar middelmatig was. Ik haalde altijd maar matige punten, en was vrij stil op school. Ik heb een jaar over gedaan, en ik heb mijn eindexamens met een gemiddelde gehaald tussen de 6 en de 7. De studie geneeskunde ben ik niet binnen geraakt. En nu voor het eerst zijn er mensen die mij inhoudelijk vragen stellen over de stof, en ik kan ze beantwoorden. Dat is de verandering die voor mij dit jaar het meest voor de hand liggend was, en waar ik het meest trots op ben. En ondertussen heb ik mijn verliezen kunnen verwerken, en heb ik ondertussen ook nog geleerd hoe ik mentaal op mezelf moet passen en voor mezelf moet zorgen.
2016 was misschien niet het beste jaar, maar het heeft me wel veel geleerd. Chapeau 2016! Op naar een leerrijk 2017 vol goede studieprestaties en nieuwe ervaringen.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen