Ieder jaar weer

Allereerst, excuses voor mijn afwezigheid. De laatste paar weken van 2016 zijn erg druk geweest voor me, maar nu is het 31 december en zit ik in de bibliotheek achter mijn laptop eindelijk weer een column te typen.

Eigenlijk zou ik nu onderweg zijn naar Amsterdam. Tenminste, als de plannen die ik en een aantal vrienden al lang van tevoren gemaakt hadden, door waren gegaan. Of ik zou nu bij een van hen thuis zijn, eten maken en nog snel wat flessen drank kopen. Dat was plan B — maar ook dat is uiteindelijk niet het geval. Nee, het is 31 december, een feestdag volgens velen, en ik zit in de bibliotheek.

Voor de zoveelste keer zijn al mijn nieuwjaarsplannen allemaal afgelast. Het is een fenomeen dat ieder jaar terugkeert, heb ik gemerkt. Het begint meestal rond eind oktober: “wat doen we eigenlijk met oud en nieuw?”, vraagt iemand. “Ik heb er nog niet echt over nagedacht,” antwoord ik, “maar laten we het dit jaar écht goed vieren.”
Vervolgens is het eventjes stil, maar zo half november keert de grote vraag terug: “wat gaan we nou doen?” De eerste ‘concrete’ plannen worden gemaakt. “Laten we naar [feest] in [stad] gaan, ik hoorde dat [namen van vrienden] ook gaan, dat wordt sowieso leuk.” “Goed,” zegt de ander, “dat doen we.” Maar vervolgens wordt er geen actie ondernomen.
Het is december en dan begint de grote dag toch wel erg dichtbij te komen. In principe is dat ene feest in die ene stad nog steeds het plan, maar er is nog niets geregeld. Ach, zo snel zal het niet uitverkocht zijn, denk je. En zo behoud je tenminste de vrijheid om je plannen nog te wijzigen. Nog een week gaat voorbij en dan vind je het eindelijk tijd worden om actie te ondernemen. “Laten we morgen de tickets kopen,” stel je voor. En natuurlijk: die zijn al uitverkocht.
Dan maar een plan B bedenken. Je komt erachter dat bijna alles al uitverkocht is, en hoewel dat elk jaar het geval is ben je toch verbaasd. Blijkbaar bestaan er toch mensen die alles wél goed geregeld hebben voor oud en nieuw. De enige feesten waar je nog heen kunt zijn ver boven je budget. Wat nu? Jullie overleggen en gelukkig blijkt een van jullie de 31e alleen thuis te zijn. Feestje bij hun thuis dan maar. De meesten stemmen in, maar toch lijken ze niet echt overtuigd te zijn van dit plan.
Twee dagen van tevoren blijkt dat te kloppen: “sorry,” zegt de een na de ander, “maar ik vier het denk ik toch maar gewoon thuis dit jaar.” En de rest: “ja, als er bijna niemand komt, kom ik ook niet.”

En daar zit je dan achter je MacBook, zonder wilde plannen voor de avond. Maar baal ik ervan? Eigenlijk niet. Want laten we eerlijk zijn, vandaag is ook maar gewoon een dag. Of je nou vandaag, volgende maand of volgend jaar pas weer een geweldig feest hebt, doet er eigenlijk niet toe. Oud en nieuw is één van die dingen die enorm overhyped worden, voornamelijk door de media. Iedereen denkt dat het de bedoeling is dat het de beste avond van het jaar wordt. Door die druk willen ze hun opties open houden voor het geval er nog iets beters op hun pad komt en juist daarom eindigt het vaak in een teleurstelling. Ik adviseer iedereen die zich hierin herkent om zich in het vervolg niet zo druk te maken en gewoon lekker iets te gaan doen. Of je nou met duizenden anderen op een plein staat te feesten of champagne achterover tikt bij je oma thuis, geniet van je avond en ga positief het nieuwe jaar in. Vanuit de bibliotheek wens ik jullie een fijne avond en jullie horen weer van me in 2017.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen